Sztuka zawsze zajmowała ważne miejsce w moim życiu. Od lat odkrywam ją, podziwiam, słucham jej historii, staram się ją rozumieć i być jej blisko. Te spotkania z dziełami sztuki uczą mnie wrażliwości, zachwytu i uważności na to, co piękne i ponadczasowe.

Kiedy dowiedziałam się o możliwości uczestnictwa w Aukcji Adopcji organizowanej przez Muzeum Narodowe w Warszawie, poczułam, że to wyjątkowa okazja, aby połączyć moją pasję do sztuki z realnym wsparciem dla instytucji, która chroni i promuje nasze dziedzictwo kulturowe.

Decyzja o adopcji rzeźby „Macierzyństwo” Wacława Szymanowskiego była dla mnie naturalna. Ta rzeźba, pełna ciepła i subtelnej emocji, symbolizuje uniwersalne wartości rodziny, troski i więzi między matką a dzieckiem. Zaadoptowanie tego dzieła to nie tylko gest wsparcia dla Muzeum Narodowego, ale także osobista deklaracja mojego związku ze sztuką, którą pragnę dzielić z bliskimi i przyszłymi pokoleniami. To również piękna możliwość, aby stać się częścią historii muzeum, a status Patrona i certyfikat adopcji traktuję jako zaszczyt i zachętę do dalszego wspierania inicjatyw artystycznych w Polsce.

Adopcja rzeźby „Macierzyństwo” pozwala mi połączyć przyjemność obcowania ze sztuką z realnym wpływem na rozwój Muzeum. Jestem dumna, że mogę uczestniczyć w tym wyjątkowym projekcie i przyczynić się do tego, aby sztuka nadal inspirowała, wzruszała i wzbogacała życie każdego, kto odwiedza Muzeum Narodowe.

Bardzo się cieszę, że mogłem wesprzeć Muzeum Narodowe w Warszawie, adoptując szkic legendarnego obrazu „Szał uniesień” Władysława Podkowińskiego. To dzieło towarzyszyło mi od najmłodszych lat. Jego reprodukcja wisiała w mieszkaniu mojej babci i od zawsze robiła na mnie ogromne wrażenie. Ekspresja, emocje na twarzy kobiety, dzikość konia — ten obraz na długo zapadł mi w pamięć i był moim pierwszym spotkaniem z wielką sztuką.

Po latach móc zostać patronem szkicu tego właśnie dzieła to wyjątkowe, wzruszające doświadczenie. Cieszę się, że w ten sposób mogę realnie wspierać instytucję, która dba o nasze dziedzictwo i inspiruje kolejne pokolenia.

Zdecydowaliśmy się na adopcję obrazu „Wnętrze katedry w Mediolanie” Marcina Zaleskiego, ponieważ sztuka klasyczna jest nam bliska i dobro dzieł w zasobach muzeum leży nam na sercu. Doceniamy piękno, umiejętności i ponadczasowe przesłanie a także wysiłek włożony w stworzenie czegoś wyjątkowego, co w dzisiejszych czasach jest rzadkością. Cieszymy się, że możemy być częścią tego przedsięwzięcia.